Onbekend
Het doet zoveel pijn. Hij liet me zijn kwetsbaarheid zien, zijn diepste ik.
En ik houd onvoorwaardelijk van hem en zal dat mijn hele leven blijven doen.
Maar hoe kan hij mij zo’n pijn doen als hij zegt zoveel van mij te houden.
Als je echt van iemand houdt, dan kun je diegene toch geen pijn doen?
Hij zal eerst van zichzelf moeten gaan leren houden, want hij doet ook zichzelf zo’n pijn.
Ik was niet gelukkig en hij kwam in mijn leven, en we waren als door de bliksem getroffen.
Zo mooi, zo gelukkig, zo perfect, de hemel op aarde..
Het duurde maar 3 maanden, toen veranderde hij.
Ik bleef van hem houden, onvoorwaardelijk.
Ik vertrouwde erop dat alles van het begin gewoon weer terug kwam.
Dat het een kwestie van tijd was.
En ik wilde hem die tijd geven, maar helaas ging ik er zelf aan onderdoor.
Hij heeft uiteindelijk de knoop doorgehakt omdat hij me niet langer pijn wilde doen.
Maar het doet nog steeds pijn en het zal nooit meer overgaan.
Ik hoop dat hij het gevecht gaat overwinnen.
Want ik ben geen opgever en ik hoop dat we samen de winnaars worden in zijn strijd en nog heel lang samen gelukkig mogen zijn.