S286. Hij laat me alles beter inzien

Marion

Mijn zielsliefde was 25 jaar geleden mijn ex waar ik 3 jaar mee heb samengewoond. Deze relatie verliep niet al te best. Hij is vreemd gegaan en met deze vrouw is hij tot nu toe getrouwd. Ondanks dit is hij toch al die tijd naar mij op zoek geweest omdat hij nog steeds van me houd. Hij vond mij via onze stamboom, wist nl. niet mijn huidige naam. Hij heeft via hyves contact met me gezocht en heb hem door op mijn intuïtie af te gaan hem geaccepteerd op hyves. Ben wel eerst op de achtergrond gebleven en hem laten schrijven, dit klikte meteen weer. Toen hij mij een foto van hem stuurde rilde mijn lichaam helemaal dit was het moment dat ik wist dat er meer is.

Ons contact via hyves werd steeds intenser, konden niet stoppen. Hadden heel veel te vertellen. En vooral groeide ontzettend. Ik hielp hem bij het verwerken van zijn jeugdtrauma, hij mij met het inzien van mijn huwelijk dat op dat moment niet zo best was (oorlogstrauma, met gevolgen psychisch).

We zijn nog steeds vrienden, hij houd nog meer van me en als we elkaar ontmoeten dan word het steeds meer intenser qua gevoelens voor elkaar.

Mijn partner kon(kan) het niet begrijpen, verzette zich hier hevig tegen, dacht dat het verliefdheid was en niets te maken had met tweelingzielen. Dreigde met scheiding, hierin toegestemd. Hier had hij spijt van, momenteel accepteert hij de situatie omdat hij me niet kwijt wil.

Zowel in de relatie van mijn tweelingziel als in mijn relatie geloofden ze niet in tweelingzielen. Mogen maar beperkt contact met elkaar hebben, en minder schrijven.
Helaas voor hun is dat niet mogelijk voor ons en hebben dagelijks contact via sms/ hotmail en om de 2 maanden bij elkaar komen zonder echtgenoot (hij woont 250km van me vandaan, anders zagen we elkaar wel meer)

Hij had eerst een wens voor een liefderelatie maar kan zijn vrouw niet verlaten, nu twijfelt hij weer en wil weer met me samen verder.
Ik twijfel ook. Zijn er nog niet uit.

Onze relatie bestaat uit dat we regelmatig bij elkaar komen, blijft alleen bij kussen. Willen meer maar uit respect en bang voor spijt achteraf blijft het hierbij. Tot nu toe.

Wat het mij heeft gebracht is dat ik er heel veel aan heb, hij laat me alles beter inzien (beetje een freud-type). Hij was in het begin toen we pas contact hadden heel negatief, nu niet meer. Ik laat mensen zijn verhaal vertellen (ben een HSP’er, weet niet of dit daar aan ligt, volgens een medium heb ik ook een gave maar hier ben ik nog niet uit hoe en wat)

Het meest bijzondere vind ik dat ik zijn gevoelens ook voel. Vooral nu, nu hij zo gelukkig is omdat we ons onlangs weer eens hebben ontmoet. Tja en de vonken springen van ons af, het ultieme geluk.

Dat wat we hebben beleefd was alleen kusjes geven en elkaar vasthouden. Dit gevoel bij mijn TZ heb ik nooit eerder bij wie dan ook gevoeld, ook niet toen we 25 jaar geleden een stel waren.

Het zielsliefdegevoel is voor mij: overweldigend, ultieme geluk, fantastisch, ben nog alleen hiermee bezig, wil alles hierover weten.

Jammer dat niet zo veel bekendheid over zielsliefde is, er is hierover een muur van onbegrip.

Mijn tip: Geniet ervan, maar laat je TZ los, ga niet teveel claimen. Als hij in die fase van groeien zit gun hem die tijd. Maar ook veel praten.