S280. We gaan skyhigh en rockbottom

Onbekend

Ik zocht werk en liep zijn restaurant binnen omdat daar bedienend personeel werd gevraagd. Ik werd door een personeelslid te woord gestaan die naar achteren liep. Hij kwam terug met pen en papier en ik moest mijn gegevens noteren. Toen zag ik hem, er was meteen oogcontact, lang oogcontact. Er kwam binnen, dit is de ware!!

Het was intens, hij had een relatie met een jaloers type, was niet echt serieus. Ik was daar aan t werk en we werden heel erg naar elkaar toe getrokken. Ik voelde hem, zijn energie. Na een aantal maanden was er geen houden meer aan en kregen we een relatie.

We konden/kunnen heel eensgezind zijn en in harmonie leven. We kunnen ook vechten als hond en kat. Onze relatie, tja, ik heb twee jaar geleden een relatie gehad met hem. Dat ging uit, het gekke is, alles wat hij zegt is niet waar. Zijn energie zegt alles.
Ik ben gestopt met werken bij hem, nieuwe vriend, kortom 180 graden gedraaid om een half jaar geleden weer 180 graden terug te draaien.

We houden van elkaar, alles lijkt te verdwijnen en goed te zijn als we samen zijn. Het houden van is diep, onbegrijpelijk en als je rationeel gaat denken, waarzinnig. We gaan skyhigh en rockbottem. Vergevingsgezindheid naar elkaar is echt voor iedereen onbegrijpelijk.

Ik ben anderhalve maand geleden bij hem weggegaan. Het is zo intens en we zitten zo in elkaars emoties. Toch weet ik dat ik bij hem wil zijn en hij bij mij. We zijn nog niet rijp genoeg, allebei te onstabiel en confronteren elkaar met onze tekortkomingen onbewust. Maar we hebben nog steeds contact, via de telefoon, zien elkaar elke week en op het vlak, ik denk aan je en ping… de telefoon gaat.

Communiceren zonder een woord, diepe passionele liefde, intense vrijpartijen. De wereld draait door maar ik doe even niet mee.
Zulke heftige liefdesgevoelens, maar daarbij ook, ik kan op niemand zo kwaad worden als op hem maar ik heb 2 seconden nodig en ik vergeef het hem.

Het meest bijzondere vond ik dat ons oogcontact wat 2 minuten lang duurde toen we elkaar voor het eerst ontmoeten. Zonder een woord gewisseld te hebben maakten onze zielen zo diep contact en wisten we het.

Erotiek was intenser dan ooit, we versmelten, ik ben niet bezig van wat we doen, we zijn een energie.

Het zielsliefdegevoel: hij weet het diep van binnen, maar hij is er doodsbang van.

Ik zou alles doen om met hem verder te kunnen, ook al ben ik de jongere in het verhaal, ik ben de sterkere en spiritueel ontwikkelde. Hij moet daar nog aan toegeven.
Hij staat er elke keer als ik hem nodig heb. Afscheid nemen van elkaar lukt niet. Ik weet dat hij de vader van mijn kinderen wordt, we trouwen en worden samen oud. De tijd is nog niet rijp, maar het zal snel komen.

Mijn tip: Ook al verklaart iedereen je voor gek, denk je niet meer rationeel. Weet wel echte liefde, daar word je irrationeel van…