S245. We hoefden niet veel meer te zeggen, dat deden onze ogen

Onbekend

We werken al en aantal jaar bij elkaar, we zien elkaar alleen niet dagelijks. Ik had al heel snel het idee, gevoel, dat ik haar kende. Ze kwam ook heel vertrouwd over, veel later (een aantal jaren) hebben we elkaar in een andere setting gesproken. Toen kwam al heel snel onze energie bij elkaar en hoefden we niet veel meer te zeggen, dat deden onze ogen.

Ik heb het als heel erg intens ervaren, soms verdrietig. Het is alsof je thuiskomt, heel even binnen mag en vervolgens weer weg moet. Dat thuiskomen maakte mij/ons heel erg gelukkig, maar je moet ook weer meteen beginnen met afscheid nemen en dat is voor mij echt afschuwelijk. Ik heb ook een enorm gevoel haar te moeten beschermen, iets wat iedere man wel heeft als het over zijn vrouw of kinderen gaat. Maar dan heb ik dat een factor 10 erger. Ik doe er niets mee want dat is helemaal niet nodig maar die energie/drang om dat te doen is er wel

Ik heb het gevoel dat we elkaar in een eerder leven zijn tegen gekomen. Ik denk dat we toen ook veel van elkaar gehouden hebben en dat we afgesproken hebben elkaar weer te zien.. dat moet haast wel, hoe kan het anders dat je zo sterk iets voelt.. we hadden vast een liefdes relatie, en als ik haar aankijk terwijl we elkaar stevig vasthouden dan kan ik met zekerheid vaststellen dat we dat nu nog hebben

Mijn partner is hier niet van op de hoogte, ik kan en wil haar geen pijn doen. Haar partner is ook niet op de hoogte, maar weet wel dat ze opzoek is naar meer.. meer kan ik hier niet over schrijven

Voor mezelf was het grootste obstakel dat ik zoals al eerder aangegeven heb weet hoe het is om thuis te komen. Ik weet ook hoe het voelt om te moeten vertrekken.. dat doet zo zeer, dat ik zelfs zit te huilen terwijl ik dit aan het typen ben. Voor haar is denk ik het moeilijke dat haar huidige partner niet haar zielsliefde is. Het is niet compleet

Een liefdesrelatiewens dat ging vanzelf, jaaaa dat wilde we echt wel!! Het kon niet anders, we werden gestuurd door onze energie

We hebben een relatie die gestoeld is op ons gevoel, we weten van elkaar dat we in de buurt zijn, Dat geeft rust, soms komen we elkaar tegen, en dan kan het zijn dat we lichamelijk contact hebben, soms alleen een kus, soms meer..

Het is fantastisch te ervaren hoe het voelt, je wordt er sterker en wijzer door. Het is echt zwaar (emotioneel) maar ik had deze ervaring niet willen missen

We hebben iets mee gemaakt wat ik nu niet op kan schrijven want dat is iets wat een paar dagen geleden gebeurd is.. Wat het mooiste is wat er gebeurd is en ik wel op kan schrijven is dat de intensiteit van elkaar aankijken zo veel intiemer kan zijn dan lichamelijk contact, dat was bijna eng.. we blijven echter mensen, het lichamelijke contact daarna was ook erg lekker hahaha

Wanneer je zo met elkaar verbonden bent is lichamelijk contact ook anders.. of was het anders omdat het nieuw was?? Ik weet het niet, het was gewoon weg heeeerlijk!!

Het zielsliefdegevoel is voor mij energie in de puurste vorm.

Ik vind het fijn vind dit met jullie te mogen delen.. ik hoop dat ik geholpen heb en dat mijn zielsliefde dit verhaal terug mag lezen.

Mijn tip is: geniet ervan maar blijf nadenken. Ik kan je vertellen dat valt niet mee onder die omstandigheden.