S179. Zielsliefde heeft mij liefde voor mezelf gebracht, was mezelf kwijt

Onbekend

Ik heb hem ‘weer’ leren kennen op een reunie, kende hem van vroeger, volgens hem waren we een jaar of 11, ruim 35 jaar elkaar niet gezien of gesproken. Toen ik hem zag sloeg de bliksem in bij mij en bij hem ook, niets anders bestond meer, alleen wij! Kreeg het gevoel van: héhé.. ben je daar eindelijk? Het voelde zo goed en vertrouwd, maar wat wist ik van hem en hij van mij? Vertelde dat ik in scheiding lag maar wist op dat moment niet dat hij een relatie had.
Aan het eind van de avond zei hij dat hij me mee uit eten wilde nemen zodra hij terug was van vakantie. Had twijfels wat betreft zijn belofte, hadden misscchien iets teveel gedronken maar was dan ook blij verrast dat hij me een aantal dagen later had opgezocht via Hyves.
Hebben de dagen daarna veel contact gehad via msn en het was goed, voelde goed, maar hij had een relatie, en ik hield mezelf voor dat het niet goed was, niet voor hem en niet voor mij.
Het was goed dat hij op vakantie ging, lekker genieten en uitrusten, over zijn relatie nadenken, over ons, wat dat we elkaar graag weer wilden zien was inmiddels overduidelijk.
Kreeg die week verschillende sms-jes vanuit Amerika waar hij op vakantie was, dat hij aan me dacht,en naar onze date uit keek, belde nog een keer.
Was nog steeds septisch tot het moment dat hij weer voor me stond en me kuste en ik wist… ik was thuis, hier hoorde ik, bij hem!!!!

Ik kan niet goed omschrijven wat ik voelde, was verdoofd van liefde, dit had ik nog nooit ervaren, maar wist dat ik het niet meer kwijt wilde, hem niet meer kwijt wilde, nooit meer!!!
We hebben een hele heftige tijd gehad,wilden elkaar heel vaak zien,maar was lastig, ook vanwege zijn vriendin.
Het was een obstakel dat hij zich schuldig bleef voelen naar zijn vriendin toe en heeft uiteindelijk met mij gebroken.

Ik kan alleen maar voor mezelf spreken en jaaa…. ik wilde een liefdes relatie en hij in eerste instantie ook, is bij me ingetrokken om een paar dagen later weer terug te gaan naar zijn vriendin, hij ging kapot van schuld gevoelens en wilde er alles aan proberen om zijn relatie weer op orde te krijgen. Begreep het wel, maar god wat deed het pijn, hij kon niet anders.
Om een lang verhaal kort te maken, hij is nog 2 keer terug gekomen en tot op de dag vandaag, is hij weer bij haar.

Tot op heden hebben we geen contact meer met elkaar, probeer het wel,met sms, vooral als ik het moeilijk heb, maar krijg geen reactie meer van hem. Zou zo graag anders willen.

Zielsliefde heeft mij liefde voor mezelf gebracht, was mezelf kwijt.
Dankzij hem heb ik mezelf weer gevonden, hij hield mij een spiegel voor waardoor ik mezelf weer zag.

Het meest bijzonder vond ik het gevoel dat we ‘bij elkaar thuiskwamen’. Zielsliefde voelt als onvoorwaardelijk liefde, wist nooit wat het inhield, maar nu ik het heb mogen beleven weet ik wat het inhoud, iets wat je nooit meer meemaakt, zo intens, zo vol liefde. Het feit dat er iemand is zoals jij! Heb me vaak afgevraagd, er moet toch iemand zijn zoals ik? Weet nu dat hij er is, en al is hij niet meer in mijn leven, hij zit in mijn hart en zal daar mijn hele leven blijven.

Ik voel me vaak alleen en verdrietig, alhoewel het nu een stuk beter gaat nu ik op deze site meer te weten ben gekomen over tweelingzielen, wist niet dat het bestond, ben gaan zoeken op soulmates omdat ik wel wist dat hij mijn soulmate was, maar dat het zoveel dieper ging dat had ik niet door, het was allemaal zo herkenbaar, de uitleg, de verhalen van andere mensen en het stelde me gerust te weten dat hij mijn tweelingziel is. Was ik deze site maar eerder tegengekomen omdat ik hem dan had kunnen vragen of hij ook hetzelfde voelde.

Het heeft geen zin om te zoeken naar een nieuwe zielsliefde want zoiets gebeurt je maar één keer in je leven,heb er nu ‘vrede’ mee, maar god… wat zou ik hem graag weer willen ontmoeten, even het gevoel van samen één zijn te voelen. Ik weet ooit kom ik hem weer tegen, hier of in een volgend leven en dat is voor mij op dit moment genoeg.

Mijn tip is: Geniet en prijs jezelf gelukkig dat je dit mee mocht maken, koester het in je hart, ook al doet het soms pijn