Onbekend

Een jaar geleden heb ik mijn tweelingziel ontmoet. We waren met een grote groep op reis en hij was mijn begeleider. Op een van de eerste avonden brak er iets in mij waardoor 5 jaar problemen naar boven kwamen. in eerste instantie zat ik met iemand anders te praten, maar hij heeft me gezien toen we die avond terug waren op onze slaapplaatsen is hij uren met me komen praten. Ik heb nog nooit me zo vertrouwd gevoeld bij iemand. We hebben die reis veel gepraat en het heeft mijn leven op zn kop gezet. Ook daarna bleef hij contact zoeken ondanks dat hij ver weg woont. Hij is me op komen zoeken, heeft contact geregeld met mensen met wie ik kon praten als hij me niet verder kon helpen, hij heeft zelfs geregeld dat ik met andere speciale reizen mee mocht. Als we samen zijn dan knettert het, ik kan alleen maar naar hem kijken, ik kan niet eten, gesprekken gaan dieper dan ik ze ooit gevoerd heb, sinds ik hem ken denk ik werkelijk iedere dag aan hem. Het is geen oppervlakkige verliefdheid, ik ben niet verliefd, dit gaat vele malen dieper. We kunnen mekaar echt met dingen verder helpen. Nu is het probleem dat hij een opleiding doet die alles in beslag neemt, hij zal nu niet en nooit niet een relatie aan kunnen gaan, mits hij die opleiding stopt. Ik zie dat hij er niet gelukkig is. maar ben ik degene die hem dat duidelijk moet maken? Stel dat ik dat doe, dan zit ik nog met het probleem dat hij ruim 10 jaar ouder is dan mij. Mij maakt het niet uit, ik hou toch wel van hem, en volgens mij is dat wederzijds, maar kan ik het maken? Help, wat moet ik doen??? Moet ik actie ondernemen? Als ik hem niet zeg wat ik voel, kan ik ooit nog van een ander houden?

Antwoord
Wat heb je te verliezen?? gewoon lekker vragen, vragen staan namelijk vrij, succes, het je enigste diepste liefde in dit leven, laat het niet vallen door vertwijfeling!!!(Onbekend)

Antwoord
Wat heb ik te verliezen? Een prachtige vriendschap waar ik niet zonder kan.(Onbekend)