Onbekend
Graag zou ik andere ervaringen horen over het volgende: Soms ben ik het gescheiden zijn/het ontkennen en wegvluchten, het missen van mijn ZielsLiefde zo zat, dat ik het niet meer aan kan en dat ik denk: en nu is het afgelopen! Ik WIL je niet meer voelen. En dat probeer ik dan…en ik raak er helemaal “hard en verstandelijk en gek” van (want zo ben ik niet). En heel soms kan ik dat een paar dagen een beetje volhouden. En altijd komt de golf van liefde opeens weer binnenstromen. En is het “oude” gevoel weer terug. Herkennen andere mensen dit? Blijf dit dan gewoon ALTIJD?
Antwoord
Ik weet niet of het altijd blijft, dat hoop ik zelf ook niet. Het duurt bij mij nu al ruim 1,5 jaar. Ik ben letterlijk ziek, mijn lichaam heeft geen weerstand. Ondanks alles wat ik doe lukt het me nog niet om los te laten. Dan zie ik hem ook nog eens vaak omdat hij vlakbij woont maar we geen contact meer hebben. Het is ongelofelijk wat het met me gedaan heeft en nog doet. Ik neem me ook zo vaak voor om verder te gaan. Zeker omdat hij dat naar mijn gevoel veel beter kan dan ik. Dan ben ik een tijd wat “harder” zelfs boos omdat ik eigenlijk het idee heb dat ik dit alleen zo heb ervaren en dat maakt zo machteloos… Maar dan sijpelt het andere gevoel weer binnen. Ik hoop ook dat het overgaat, voor mijzelf en mijn gezin. Dit is een lijdensweg en ik kom misschien dichterbij mijn innerlijke gevecht maar het is soms niet vol te houden. Dus sterkte ermee, ik herken het volkomen.(Onbekend)
Antwoord
Luister-VOEL naar de stilte in je hart. Daar zit je geliefde. Luister naar datgene wat altijd bij je is, wat altijd bij je was en altijd bij je zal zijn. Probeer niet te denken, maar voel de stilte. Leg je hand op je hart en voel alleen maar.(Onbekend)
Antwoord
Je relatie wordt langzaam maar zeker omgebouwd tot een relatie van onvoorwaardelijke liefde, tot een relatie die de naam “echte liefde” waard is. …iets waar je zuinig op mag zijn. Ware liefde overwint alles. Ware Liefde echter, is onvoorwaardelijk. Versmelten van twee mensenzielen. 2-harten-1 ziel-1 gedachte.(Onbekend)
Antwoord
Ja, ik herken dit enorm. Bij mij gaat het ook niet over na 5 jaar. Ik heb er 5 jaar erg van genoten, het is nieuw en je leert elkaar kennen. Nu heb ik zelf ook de vraag; blijft dit zo doorgaan mijn verdere leven. Er is geen plaats voor een andere relatie. Eigenlijk wil ik hem niet kwijt, aan de andere kant is het erg moeilijk zo door te gaan, telkens komt de vraag bij me op waarom op deze manier. ( telepathisch) en niet een normale relatie. Ik heb veel van Jozef Rulof gelezen, in zijn boeken ben ik er achter gekomen dat we tweelingzielen zijn. Hij zegt erover dat het een groot geluk is als je je tweelingziel bent tegengekomen, ook al is het alleen maar geestelijk. Het is de heiligste liefde die er bestaat. En wanneer tweelingzielen elkaar tegenkomen hebben ze problemen op te lossen. Het is natuurlijk iets van deze tijd, ik lees nu zoveel verhalen over tweelingzielen. Dat is wel fijn, de herkenning. Maar goed, ik heb er nog geen oplossing! voor.(Onbekend)
Antwoord
Inderdaad, stilte maakt je kapot. Mijn zielsverwant heeft het contact met mij verbroken. Ik heb nog wel eens contact gezocht via mail en sms, maar er komt totaal geen reactie terug. Het is stil en het blijft stil en dat doet vreselijk pijn. Je mist de ander en diep in je ziel weet je dat de ander jou ook mist, ook al zal die dat nooit toegeven. Niet omdat hij dat dat niet wil, maar omdat hij dat niet kan, door zijn eigen pijn en zijn eigen proces waar hij doorheen moet. Ik blijf altijd van hem houden, wat er ook gebeurt en ik voel dat hij ook altijd van mij blijft houden. We moeten ieder voor zich nog e.e.a. loslaten, afronden, veranderen en we moeten allebei de heelwording met onze ziel terugvinden. (EM)
Antwoord
Je haalt me de woorden uit de mond, een maand geleden dacht ik dat ik bijna van het gevoel af was, of dat ik in ieder geval goed op weg was om een manier te vinden om ermee te kunnen leven qua gevoelens. maar toen zag ik mijn twin weer na een lange tijd, en het gevoel was weer PRECIES HETZELFDE als bij de eerste ontmoeting. en sinds die dag denk ik weer 24/7 aan hem, en de pijn lijkt alleen maar erger te worden. ik voel me vaak misselijk, heb allerlei lichamelijke klachten, en de ergste pijn is de pijn in mijn hart, ik kan niet meer, het doet zon pijn, ik kan het niet meer aan. ik wou dat ik mijn twin nooit had ontmoet, hoe mooi en diep en intense het gevoel ook is, ik kan gewoon niet meer, mijn hele leven is gesloopt, ik geniet nergens meer van.(Onbekend)