Q0036 Waarom komen mensen na zielsliefde vaak in een persoonlijke crisis?

Onbekend

Wat mij opvalt is dat bijna iedereen, door in aanraking te komen met zijn zielsliefde in een crisis terecht komt. Bij veel van de verhalen op je site heb ik zo een gevoel dat de personen in een diepe crisis zitten die ook ziekelijke trekken hebben. Zo ben ik in een toestand voor twee maanden geweest wat je ‘hypomaan’ noemt en in de geestelijke gezondheidszorg als alarmerend gezien wordt. Ik sliep heel weinig zonder last van te hebben, mijn stemmingen sloegen snel om, ik ben meerdere kilo’s afgevallen en had het extreem moeilijk ermee om de dagelijkse dingen te doen, zoals het huishouden. Ook heb ik teveel geld uitgegeven. Dus erg confronterend. Soortgelijke dingen zie ik ook bij anderen. Heb jij een idee waarom dat zo is?

Antwoord
Zielsliefde en crisis. Ik denk dat het soms nog jaren kan duren voordat je de inzichten die je hebt opgedaan kunt of durft te integreren in je alledaagse leven. De diepgaande inzichten die je heel plotseling ervaart kun je vaak nauwelijks verwerken in het tempo en de heftigheid waarin ze komen.Een manier om dit te kunnen verwerken is om afstand te nemen en je terug te trekken in jezelf. Dit zie je veel in de verhalen over zielsliefde. Een andere manier om dit te kunnen verwerken is dat je je ook een tijd je mee kunt laten voeren met alle nieuwe ervaringen en alles op een later tijdstip pas verwerken (dat heb ik zelf gedaan). Zo mis je niets van de eravaringen.En als je geen idee hebt hoe je dit moet verwerken of geen keuze maakten hoe je met die extreme ervaringen op het moment zelf moet omgaan, dan zul je als compensatie vanzelf ‘overdreven dingen’ gaan doen als een soort uitlaatklep, bijvoorbeeld heel weinig slapen of afvallen etcetera. Ook kun je verschijnselen ervaren dat je heel veel inzichten hebt en daardoor superactief wordt in je gedachtengang. Je bent dan als het ware ‘niet meer te stoppen’ en voor jezelf vallen veel puzzelstukjes op hun plek. Het vervelende hiervan is dat je kunt blijven ‘malen’ en in een staat van denken, denken en denken tot piekeren terecht komt. Je wilt alles tegelijk begrijpen en slaat door in het denken. Hierdoor kun je nauwelijks meer voelen. Dan moet je rust, stilte en afleiding hebben.(Tiny)