S397. Ik mocht zijn wie ik was

Onbekend

Via internet raakte we aan de praat. Van tevoren nooit verwacht wat voor impact het zou hebben. Bij toeval elkaar toch gevonden want als ik mijn lijstje had gevolgd dan zat je er niet tussen. Wow.. Hoe we van iets onschuldigs naar iets intens en moois aan het groeien waren. Tijdens onze urenlange chatsessies kwamen we steeds dichter bij elkaar. Zoveel raakvlakken. ik samen met M. en jij met A. Jij zorgde ervoor dat je mij zag, ik mocht zijn wie ik was. Zo’n verbondenheid met jou. Bijna onwerkelijk. Je gaf mij zoveel, meer dan je ooit zult weten. De herkenning in verhalen. Zo dichtbij maar ook zo ver weg. 

Een aantal maanden lief en leef gedeeld. Je had zo’n heerlijke stem. Elkaar teasen, onze mooie gesprekken. Op seksueel vlak klopte het helemaal. Ons verhaal, onze momenten zouden nog komen. Mijn relatie zorgde dat het ingewikkeld werd en ik liet het gebeuren. Dat spijt mij zo enorm. Ik heb zo hard gehoopt dat het anders zou kunnen zijn. 

Als ik aan onze tijd samen denk dan krijg ik een smile op mijn gezicht. Ik voel een warmte van binnen maar ook een lege plek. Ik wil je zo graag bedanken voor de mooie tijd. Je bent niet zomaar op mijn pad gekomen. 

Het spijt mij zo ontzettend hoe ik het contact heb verbroken. Dat verdient geen schoonheidsprijs. Jij had meer verdiend. In paniek liet ik je gaan, ik sloot mij af van alles. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Ik wilde mijn gezin en jou maar dat ging niet meer.  

De komende tijd veel te doen vooral voor mezelf, een coach die mij gaat helpen. 

Ik hoop dat je ooit de boosheid kan loslaten en naar de mooie fijne dingen kan kijken. Ik mis je enorm maar ik moest je loslaten lieverd. Mijn ogen vol tranen, ik hoop oprecht dat het goed met je gaat.