Onbekend

We kenden elkaar van de lagere school maar hadden 25 jaar geen contact meer gehad. Nadat mijn naam op zijn werk opdook, stuurde hij een mail en besloten we te lunchen om gezellig bij te praten, meer niet. Op het eerste gezicht vond ik hem zelfs onaantrekkelijk, maar na een uur praten wist ik dat ik hem terug wilde zien. Hij zei de meest schokkende dingen, sprak over ideeën die ik zelf ook had maar die niemand interesseerde. Ik voelde ongelooflijke diepgang en een opening naar onbeperkt inzicht.

Dit is hoe ik zielsliefde ervaren heb; Je tweelingliefde vinden is aangeraakt worden door God. Alles staat stil, je wordt vervuld door liefde, ook voor anderen, door kennis, inzicht, inspiratie. Ik wist onmiddellijk: vandaag ben ik opnieuw geboren. Deze liefde is onvoorwaardelijk en kan nooit minder worden. Ik was direct zeker omdat het verschil zo duidelijk was: ik heb tientallen liefdes gehad en heb nog steeds aanbidders, ben nog vaker verliefd geweest, ontmoet voortdurend inspirerende bijzondere mensen op wie ik alsnog verliefd zou/had kunnen worden. Eerdere “kleine” verliefdheden tijdens mijn huwelijk heb ik bewust en met gemak afgehouden.
Dit is anders; deze man behoor ik toe en ik weet niet eens waarom. Zielsliefde is niet in woorden uit te drukken. We zijn nu vier jaar samen en nog steeds ben ik verloren als op de eerste dag. Maandenlang kon ik niet eten, nauwelijks werken, vrienden waren bezorgd over mijn gezondheid. Mijn ziel weet meer dan ik. Elke dag huil ik van geluk bij de gedachte aan hem. In de afgelopen jaren ben ik mooier geworden, nog sterker, ik heb zoveel geleerd, me zoveel meer ontwikkeld.

We zien elkaar bijna elke week, als we geluk hebben enkele uren. Soms zien we elkaar weken niet, dan ga ik een beetje dood. Met een paar sms-berichten houd ik me dan overeind. Hij voelt hetzelfde voor mij, wat we aan berichten, mail en gedichten uitwisselen, spreekt van onvoorwaardelijke liefde. Maar we hebben ook veel plezier, we delen humor en interessen. Hij is zo wijs, zo mooi.

We hebben vaak overwogen om onze partners te vertellen over onze relatie. We houden oprecht van onze partners. Het voelt ook heel onnatuurlijk en oneerlijk om iets dat zo puur en mooi is niet aan de hele wereld te mogen vertellen. Maar, en ook deze site bevestigt dat, je kunt het niet uitleggen aan wie het niet heeft meegemaakt. En al zeker kun je niet van je partner begrip verwachten, of verwachten dat deze er geen verdriet van heeft. Een tweelingzielrelatie gaat een fysieke relatie ver te boven, heeft deze niet eens nodig, maar is tegelijk zo oneindig intiem, dat je partner zich wel verlaten moét voelen. HET IS NIET VREEMDGAAN, maar hoe moet je dat uitleggen? Zo blijven we dus maar balanceren op de smalle draad waar we onze partners zo veel mogelijk ontzien zonder zelf te verhongeren. Hoe lang dit nog lukt, weet ik niet. Maar tegen deze kracht kan ik niet op en wil ik me ook niet verzetten. Als ik mijn tweelingliefde moet verlaten, dooft het licht in mijn ziel.

Vaak is het heel moeilijk. Allebei zijn we overtuigd dat onze liefde voor altijd is, zal voortbestaan na onze dood en er al was vóór onze geboorte. We geloven niet in tijd en ruimte, wel in cyclische groei. We zijn verbaasd over onze soms “hoogdravende” uitspraken en beschouwingen, maar het voelt zo logisch. Toch hebben we allebei pittige banen in een internationale en zeer rationele en zakelijke omgeving. Maar we zijn ook allebei musici en filosofen en allebei wetenschappelijk geëngageerd.
Allebei kozen we direct onvoorwaardelijk voor elkaar, met volle bewustzijn voor de pijn die dit onherroepelijk zou brengen, gezien onze bestaande relaties. Maar er was geen sprake van een keus; een godsgeschenk gaat menselijke afwegingen te boven. Overigens, ik ben niet religieus, maar beschouw God slechts als de scheppende kracht die we niet kunnen bevatten maar wel kunnen waarnemen.

Onze huidige relatie is meer dan ik ooit had kunnen wensen, maar ik mis hem altijd en zou zo graag de wonderen van de wereld met hem delen. Als we vrij zouden zijn, was het gemakkelijk. Maar anderen pijn doen past niet bij de puurheid van deze liefde. Ik moet nog leren er beter mee om te gaan. Hij heeft er minder moeite mee. Ik moet leren iets dat veel groter is dan ikzelf te aanvaarden, me er aan over te geven. Het gaat steeds beter. Verder zal de toekomst het leren. Dus, ondanks alle zorgen die je er gratis bij krijgt: ik wens iedereen toe dit mee te mogen maken. Het is de meest pure levensvervulling die je je kunt voorstellen.